pl. Wolności 1       
                              57-220 Ziębice
                             tel./ fax.074-819-15-76
                            e- mail: sp2.ziebice@vp.pl
                            www.sp2.ziebice.pl
 

              Aktualności                          Aktualności

Rodzaje Zdolności - Rodzaje Inteligencji

Różni autorzy klasyfikują rodzaje zdolności, w różny sposób. Klasyfikacje te nie są sprzeczne, raczej się wzajemnie uzupełniają. Chyba najbardziej znaną jest klasyczna klasyfikacja rodzajów inteligencji Howarda Gordona.

Rodzaje inteligencji:

Językowa

Logiczno-matematyczna

Wizualno-przestrzenna

Ruchowa

Muzyczna

Społeczna

Intrapersonalna

Inteligencja językowa

Najczęściej spotykana u :

pisarzy, poetów, autorów sloganów reklamowych, scenarzystów, mówców,
przywódców politycznych, redaktorów, publicystów, dziennikarzy.

Przykład znanej osoby :

Winston Churchill, brytyjski dziennikarz, mówca, przywódca polityczny i pisarz

Prawdopodobne cechy :

Jak wykorzystać w procesie uczenia (się) :

·         Wrażliwy na wzorce.

·         Zorganizowany.

·         Systematyczny.

·         Umiejętność rozumowania.

·         Lubi słuchać.

·         Lubi czytać.

·         Lubi pisać

·         Nie ma kłopotów z ortografią.

·         Lubi gry słowne.

·         Może być dobrym mówcą publicznym i dyskutantem, jednak niektóre osoby z tej grupy mogą preferować pisemny sposób porozumiewania się.

·         Opowiadać historyjki.

·         Grać w gry pamięciowe dotyczące nazw i miejsc.

·         Czytać opowiadania i anegdoty.

·         Pisać opowiadania i anegdoty.

·         Czytać artykuły prasowe.

·         Przeprowadzać wywiady.

·         Układać zagadki, gry ortograficzne.

·         Łączyć czytanie i pisanie z innymi dziedzinami.

·         Pisać i redagować gazetkę klasową.

·         Brać udział w debatach.

·         Korzystać z edytora tekstu jako sposobu wprowadzenia do wiedzy informatycznej.

Inteligencja
logiczno-matematyczna

Najczęściej spotykana u :

matematyków, naukowców, inżynierów, tropicieli zwierząt,
detektywów policyjnych, prawników i księgowych.

Przykład znanej osoby :

Stefan Banach. Każdy matematyk zna jego nazwisko.
Nie każdy wie, że w Warszawie jest Hala i ulica Banacha.

Prawdopodobne cechy :

Jak wykorzystać w procesie uczenia (się) :

·         Lubi myśleć abstrakcyjnie.

·         Lubi precyzyjnie się wysławiać.

·         Lubi liczyć.

·         Lubi być dobrze zorganizowany.

·         Stosuje logiczne struktury myślowe.

·         Lubi pracować z komputerem.

·         Lubi rozwiązywać problemy.

·         Lubi eksperymentować w logiczny sposób.

·         Robi uporządkowane notatki.

·         Stymulować rozwiązywanie problemów.

·         Grać w gry wymagające obliczeń matematycznych.

·         Analizować i interpretować dane.

·         Rozumować.

·         Zachęcać do rozwijania mocnych stron.

·         Zachęcać do doświadczeń praktycznych.

·         Tworzyć prognozy.

·         Włączać organizację i matematykę do innych przedmiotów.

·         Mieć miejsce na wszystko.

·         Myśleć dedukcyjnie.

·         Używać komputera do obliczeń i tworzenia arkuszy kalkulacyjnych.

Inteligencja wizualno-przestrzenna*

Najczęściej spotykana u :

architektów, malarzy, rzeźbiarzy, nawigatorów, szachistów,
przyrodników, fizyków teoretycznych, strategów wojennych.

Przykład znanej osoby :   Pablo Picasso.

Prawdopodobne cechy :

Jak wykorzystać w procesie uczenia (się) :

·         Myśli obrazami.

·         Tworzy w umyśle rozmaite wizerunki rzeczywistości.

·         Używa przenośni.

·         Ma poczucie sensu całości.

·         Lubi sztukę: rysunki, malarstwo i rzeźbę.

·         Bez trudu odczytuje mapy, wykresy i diagramy.

·         Zapamiętuje informacje w postaci obrazów.

·         Ma dobre wyczucie koloru.

·         Podczas tworzenia obrazu danej rzeczy korzysta ze wszystkich zmysłów.

·         Podczas nauki korzystać z ilustracji.

·         Rysować machinalnie przy różnych okazjach.

·         Rysować wykresy i mapy.

·         Łączyć sztukę z innymi przedmiotami.

·         Korzystać z Map Skojarzeń.

·         Wizualizować różne zagadnienia.

·         Oglądać filmy wideo lub tworzyć własne.

·         Umieszczać na ścianach bodźce peryferyjne, jak choćby plansze podobne do tej

·         Korzystać z mimiki.

·         Zmieniać swoje położenie w pomieszczeniu, by uzyskać różne perspektywy.

·         Przedstawiać plany i cele za pomocą diagramów.

·         Grupować elementy.

·         Podkreślać na kolorowo.

·         Stosować grafikę komputerową.

Inteligencja ruchowa

Najczęściej spotykana u :

tancerzy, aktorów, sportowców, instruktorów karate, mimów, chirurgów,
kierowców wyścigowych, wynalazców i osób technicznie uzdolnionych.

Przykład znanej osoby :   Michael Jordan, gwiazda koszykówki.

Prawdopodobne cechy :

Jak wykorzystać w procesie uczenia (się) :

·         Wyjątkowe panowanie nad własnym ciałem.

·         Panowanie nad przedmiotami.

·         Umiejętność rozłożenia czynności w czasie.

·         Reakcje automatyczne.

·         Właściwe odruchy.

·         Najlepiej uczy się poprzez ruch.

·         Lubi uczestniczyć w zajęciach sportowych.

·         Lubi dotykać.

·         Ma zdolności do rękodzielnictwa.

·         Lubi działać.

·         Lubi pomoce naukowe, którymi można manipulować.

·         Uczy się przez udział w procesie nauczania.

·         Pamięta raczej to, co było wykonywane, a nie mówione czy pokazane.

·         Bardzo wrażliwy na otoczenie.

·         Słuchając, bawi się różnymi przedmiotami.

·         Wierci się, jeśli jest zbyt mało przerw.

·         Uzdolniony manualnie, technicznie.

·         Wykonuj ćwiczenia fizyczne, stawaj się podczas nich przedmiotem, o którym się uczysz.

·         Wykorzystuj taniec do nauki.

·         Wykorzystuj ruch do nauki.

·         Odgrywaj to, czego się uczysz.

·         W naukach ścisłych używaj pomocy naukowych

·         Zadbaj o to, by mieć dużo "zmian rytmu" i przerw.

·         Włącz ruch do wszystkich przedmiotów, których się uczysz.

·         Powtarzaj sobie w myślach materiał, gdy pływasz lub biegasz.

·         Korzystaj z modeli, urządzeń. technicznych, klocków Lego.

·         Stosuj techniki karate, aby się skupić.

·         Rób wycieczki.

·         Bierz udział w rozmaitych grach zespołowych.

·         Odgrywaj scenki i różne role.

·         Pstrykaj palcami, klaszcz, tup, skacz, wspinaj się.

Inteligencja muzyczna

Najczęściej spotykana u :

wykonawców muzyki,  kompozytorów,  dyrygentów,  słuchaczy,  twórców
instrumentów muzycznych, stroicieli oraz w kulturach nie posiadających
tradycji języka pisanego.

Przykład znanej osoby :   Mozart.

Prawdopodobne cechy :

Jak wykorzystać w procesie uczenia (się) :

·         Wrażliwość na rytm oraz tonację
i barwę dźwięków.

·         Wrażliwość na ładunek emocjonalny muzyki.

·         Wrażliwość na złożoną strukturę muzyki.

·         Czasami głębokie uduchowienie.

·         Graj na instrumencie muzycznym.

·         Ucz się poprzez piosenki.

·         Ucz się poprzez koncerty aktywne i pasywne.

·         Ucz się z towarzyszeniem muzyki barokowej.

·         Pracuj z muzyką.

·         Zapisz się do chóru.

·         Komponuj muzykę.

·         Łącz muzykę z innymi przedmiotami.

·         Zmieniaj nastrój za pomocą muzyki.

·         Korzystaj z muzyki, aby się odprężyć.

·         Wyobrażaj sobie lub rysuj obrazy, słuchając muzyki.

·         Ucz się poprzez rapowanie, wiersze i chóralne czytanie.

·         Komponuj muzykę za pomocą komputera.

Inteligencja społeczna
(interpersonalna)

Najczęściej spotykana u :

polityków, nauczycieli, przywódców religijnych, doradców, handlowców,
menedżerów, specjalistów public relations oraz ludzi towarzyskich

Przykład znanej osoby :   Oprah Winfrey, gospodyni znanego talk-show.

Prawdopodobne cechy :

Jak wykorzystać w procesie uczenia (się) :

·         Dobry negocjator.

·         Łatwo nawiązuje kontakty z innymi ludźmi.

·         Potrafi odczytywać cudze intencje.

·         Lubi przebywać wśród ludzi.

·         Ma wielu przyjaciół.

·         Dobrze porozumiewa się z innymi, czasem nimi manipuluje.

·         Lubi zajęcia grupowe.

·         Podczas dyskusji lubi występować w roli mediatora.

·         Lubi współpracować.

·         Bez trudu odczytuje znaczenie sytuacji towarzyskich.

·         Ucz się wspólnie z innymi.

·         Rób dużo przerw, które pozwolą na nawiązywanie kontaktów towarzyskich.

·         Ucz się w parze z inną osobą, tak abyście dzielili się wiedzą.

·         Często kontaktuj się i porozumiewaj z innymi.

·         Prowadź koleżeńskie rozmowy przez telefon.

·         Wydawaj przyjęcia i świętuj to, czego się nauczyłeś.

·         Zamień naukę w zabawę.

·         Włącz kontakty międzyludzkie do wszystkich przedmiotów.

·         Wykorzystuj grę "Znajdź kogoś, kto..."

·         Pracuj w zespołach.

·         Ucz się przez pomaganie innym.

·         Opiekuj się innymi.

·         Określaj związki przyczynowo-skutkowe.

Inteligencja intrapersonalna
(intuicyjna)*

Najczęściej spotykana u :

doradców,  mądrych  starszych  osób,  filozofów,  mistyków,
guru, powieściopisarzy, osób potrafiących wejrzeć w siebie.

Przykład znanej osoby :   : Platon.

Prawdopodobne cechy :

Jak wykorzystać w procesie uczenia (się) :

·         Znajomość siebie.

·         Wyczulony na uznawane przez siebie wartości.

·         W pełni świadomy swoich uczuć.

·         W pełni świadomy swoich uczuć.

·         Ma dobrze rozwiniętą samoświadomość.

·         Ma intuicję.

·         Potrafi sam się motywować.

·         Jest w pełni świadomy własnych zalet i słabości.

·         Bardzo skryty.

·         Pragnie odróżniać się od większości.

·         Prowadź osobiste "rozmowy od serca".

·         Korzystaj z działań stymulujących rozwój osobisty, by przełamać czynniki blokujące uczenie się.

·         Dokładnie wypytuj o określone działanie.

·         Myśl o swoim myśleniu.

·         Zostawiaj sobie czas na refleksję.

·         Prowadź samodzielne badania.

·         Słuchaj podszeptów swojej intuicji.

·         Dyskutuj o swoich doświadczeniach i związanych z nimi uczuciach, zastanawiaj się nad nimi i opisuj je.

·         Pozwól sobie być odmiennym od grupy.

·         Pisz książki i dzienniki opisujące historię twojego życia.

·         Kontroluj własną naukę.

·         Ucz osobistej afirmacji.

·         Ucz dociekliwości.

            Mamo, tato sortuj śmieci!

    Nawyk sortowania odpadów w każdym domu wprowadzają dzieci!!!

 Drogi człowieku , duży czy mały,

 prosimy cię, by nasz świat wspaniały

 mógł być dla nas naszym wspólnym domem

 bez dymu, trucizn w rzece,

 i hałd niepotrzebnych śmieci.

Jak pomóc dziecku nadpobudliwemu psychoruchowo?

Mów, co myślisz,

myśl, co mówisz i rób, co obiecujesz zrobić!

        Objawami nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD) są niewspółmierne do wieku i poziomu rozwoju zaburzenia uwagi, nadmierna ruchliwość, impulsywność, czyli działanie bez zastanowienia, podejmowanie decyzji bez przewidywania następstw. O nadpobudliwości mówimy, gdy cechy te utrudniają dziecku funkcjonowanie w szkole, w domu, w środowisku i utrzymują się co najmniej 6 miesięcy. Zaburzenie to pojawia się zazwyczaj przed 5 rokiem życia. Obserwuje się je u 3-5 % populacji, najczęściej u chłopców.  U około 70 % dzieci zanika w okresie dorastania.  Przyczyny nie są dokładnie zbadane, mogą to być czynniki genetyczne, uwarunkowania psychospołeczne, urazy około porodowe, alergia pokarmowa, zatrucia (ołowiem).

    ADHD jest zaburzeniem polegającym na innym programie rozwoju ośrodkowego układu nerwowego. Nie jest chorobą, więc nie można jej wyleczyć. Do dziecka nadpopudliwego należy dostosować otoczenie tak, jak dostosowuje się je dla ludzi na wózkach. Nasilenie objawów zmniejsza się  z wiekiem. Objawy nadpobudliwości trudno jest odróżnić od tego, co nazywamy  ,,złym zachowaniem". W szkole i w domu dzieci te zawsze są karane, choć nie mogą kontrolować swego zachowania.

Zaburzenia ADHD :

dotyczą sfery ruchowej:

1.duża, wyraźnie wzmożona potrzeba ruchu,

Nadmierna aktywność dziecka nie jest wyrazem jego złej woli a jedynie wyrazem wzmożonej potrzeby ruchu, niezależnej od jego woli.

2.słaba koordynacja ruchowa, słabo zintegrowanymi odruchami obronnymi, deficytami w planowaniu aktywności ruchowej,

3.niepokój ruchowy-dziecko nie jest w stanie ,,usiedzieć' w jednym miejscu + nawyki ruchowe (dłubanie w nosie, pociąganie za włosy)

                                           dotyczą sfery poznawczej:

1.trudności z koncentracją uwagi -dzieci z ADHD nie potrafią z dochodzących do nich bodźców wybrać najważniejszego,

2.pochopnośc myślenia-szybciej działa niż myśli: najpierw zgłosi się do odpowiedzi, potem zastanawia się czy ma coś do powiedzenia,

                                           dotyczą sfery emocjonalnej:

1.silne, nieproporcjonalne do bodźca reakcje-obniżony próg wrażliwości na bodźce,

2.drażliwość,nieopanowanie,

3.labilność emocjonalna,

4.reakcje uczuciowe tych dzieci wskazują na pewną niedojrzałość emocjonalną i odpowiadają reakcjom dzieci znacznie młodszych,

5.niezrównoważenie emocjonalne i niedojrzałość uczuciowa sprawiają, że dzieci te są mało odporne na sytuacje trudne.

6.wzmozone reakcje ruchowe dziecka nadpobudliwego są często następstwem jego nadmiernej pobudliwości emocjonalnej

ponadto

                                       w sferze sensorycznej:

nadwrażliwość w zakresie jednego lub kilku narządów zmysłu deficyty w rejestrowaniu informacji sensorycznych, problemami związanymi ze snem, zapamiętywaniem, wysłuchaniem polecenia do końca, podejmowanie decyzji.

                     Istota zrozumienia zachowania dziecka z ADHD;

1.niepohamowana chęć ruchu,

2.nadmierna ekspresja siły reakcji,

3.skonność do zachowań stereotypowych ( kiwa się drapie)

4.obnizona zdolność koncentracji i wytrwałości,

5.rozproszenie uwagi,

6.nadwrażliwość na bodźce,

7.tzw.głód przeżyć, potrzeba nowych wraże i poszukiwanie ich,

8.pośpiech i pochopność w myśleniu,

9.wadliwe pojmowanie związków logicznych,

10.częste zmiany zdania,

11.nietolerancja na frustrację

12.nieumiejetnośc przestrzegania reguł współżycia,

13.słaba wola.

Jeden z podstawowych problemów dzieci nadpobudliwych-dziecko mało się uczy na błędach, wyrecytuje zasady ale nie przenosi ich w zachowanie, nie przenosi doświadczeń z jednej sytuacji w drugą.

Nadmierna impulsywność-dziecko wie co powinno robić, ale na ogół tego nie robi. Nie zastanawia się nad konsekwencjami swego postępowania.

Rezultat- trudne do zaakceptowania zachowania: wtrącanie się do rozmowy, wbieganie do pokoju, w którym pracujemy, przypadkowe niszczenie rzeczy.

Zachowanie dziecka nadpobudliwego, męczące dla otoczenia, jemu samemu sprawia także duży kłopot. Trudno mu znaleźć przyjaciół, trudniej osiąga sukces w szkole, trudniej mu usłyszeć pochwałę od rodziców.  Powoduje ono powikłania: trudności  w rozwoju emocjonalnym i społecznym.

co grozi w przyszłości:

• słabsze osiągnięcia szkolne (oceny niższe niż wynikają z możliwości intelektualnych) ,

• obniżony obraz siebie, niska samoakceptacja,

• zaburzenia zachowania,

• kłopoty z utrzymaniem się w szkole z powodu łamania zasad,

• etykietki uczniowskie :debil, psychiczny jako samospełniająca się przepowiednia,

• brak akceptacji z estrony rówieśników,

• osobowość antyspołeczna,

• uzależnienia

• depresja

• zagrożeniewypadkami.                                                                                                         opracowanie E.Szedzianis na podstawie:  T.Wolańczyk, A.Kołakowski, M.Skotnicka: Nadpobudliwość psychoruchowa dzieci.Lublin 1999,wyd.Bifolium

Ziębice

   Zarząd  Rady Rodziców na rok szkolny 2007/2008

 Przewodnicząca:  Barbara Jajor
 Zastępca:  Anna Gurtatowska
 Skarbnik:   Anna Ławrynowicz
 Sekretarz:  Adriana Bartkiewicz

członkowie - przedstawiciele rodziców klas:

  kl.O Katarzyna Tutla

  kl.Ia Paweł Bafia

  kl.Ib Adriana Bartkiewicz

  kl.IIa Sylwia Kuś

  kl.IIb  Mariola Rzechółka

  kl.IIIa Ewa Skrypnik

  kl.III b Andrzej Pleśniak

  kl.IVa Bogusława Kołsut

  kl.IVb Jan Mazurkiewicz

  kl.Va Anna Gurtatowska

  kl.Vb Barbara Jajor

        Romualda Lodhi

  kl.Vc Olimpia Kubik

  kl.VIa Marzena Wilczyńska

   kl.VIb Jolanta Kowalik

  kl.VIc  Dorota Tokarz
 
  

Plan pracy Rady Rodziców na rok szkolny 2007/2008

1. Współudział w organizacji warunków pracy szkoły oraz współpraca z nauczycielami w dziedzinie dydaktyczno- wychowawczo- opiekuńczej:

·        udział rodziców w posiedzeniach Rady Pedagogicznej – według  potrzeb,

·        udział rodziców w posiedzeniach Zespołu Wychowawczego – według potrzeb,

·        udział rodziców w lekcjach i dniach otwartych organizowanych w szkole,

·        udział rodziców w opracowaniu regulaminów obowiązujących w szkole (Statutu Szkoły, Planu pracy i funkcjonowaniu kół zainteresowań),

·        udział rodziców w planowaniu wydatków szkoły.

2. Gromadzenie i wydatki z funduszy własnych zebranych na koncie Rady rodziców (dobrowolne składki rodziców):
   • zakup książek do biblioteki szkolnej – wg potrzeb,
   • zakup oprogramowania komputerowego i wymiana zużytego sprzętu komputerowego,
   • dofinansowywanie wycieczek szkolnych i klasowych oraz dofinansowywanie wyjazdów na zawody sportowe i konkursy przedmiotowe,
   • zakup nagród na koniec roku dla najlepszych uczniów (4,8),
   • zakup dyplomów i drobnych nagród dla laureatów konkursów szkolnych i pozaszkolnych,
   • zakup nagród w konkursie podczas Konferencji naukowej,
   • dofinansowanie zakupu artykułów do wyposażenia pracowni, pomoc naukowych i drobnego sprzętu – wg potrzeb zgłaszanych przez poszczególne klasay.
3. Pozyskiwanie dodatkowych środków finansowych dla szkoły:
   • organizacja corocznej dochodowej zabawy karnawałowej,
   • współpraca Pikniku rodzinnego połączonego z ratownictwem,
   • poszukiwanie sponsorów spoza szkoły i oświaty.
4. Udział w imprezach i uroczystościach szkolnych:
   • rozpoczęcie roku szkolnego,
   • ślubowanie klas I,
   • Dzień Edukacji Narodowej,
   • Konferencja Naukowa,
   • Dni Patrona Szkoły,
   • Dni Otwarte Szkoły,
   • obchody 60- lecia Szkoły,
   • Zakończenie roku szkolnego.
5. Pomoc w organizacji czasu wolnego uczniów – udział rodziców w organizacji rajdów, wycieczek klasowych, biwaków, ognisk i innych imprez klasowych- wg potrzeb:
   • współudział w organizacji imprez pozalekcyjnych w szkole (zabaw karnawałowych, Dnia Sportu, Dnia Dziecka, Szaleństw Nocy  Andrzejkowych),
   • organizacja ognisk, rajdów i spotkań turystycznych dla dzieci, rodziców, nauczycieli.
6. Praca społeczna na rzecz szkoły:
   • pomoc w szyciu strojów,
   • pomoc w malowaniu i wystroju klas lekcyjnych,
   • pomoc w utrzymaniu pięknego wystroju wokół szkoły.